R&G Unity Choir officieel van start

Dinsdag hebben we met het bestuur getekend bij de notaris.

Vanaf 25 augustus 2009 is R&G een officieel gebeuren en kan niemand meer om ons heen :)

Voor meer info check: www.rg-unity.nl

Continentals - terugblik

Men, wat is de tijd voorbij gevlogen.
3 weken weg geweest en het lijkt alsof ik een paar dagen geleden ben weggegaan.
Gelukkig mag ik terug kijken op 3 leerzame weken die ik als een levenservaring met mij mee mag dragen.
De eerste week was vooral ploeteren, elke dag veel zang- en danssessie. Dat is ongeveer 2 uur bikkelen. Elke beweging moet er goed inzitten en elke foute noot wordt er uitgehaald. Vroeg uit je bed en laat er in vergt veel energie van je. Op zaterdagochtend hadden we de run-through. Dat houdt in dat je een soort proefconcert doet alleen voor de organisatiemensen. Alle foutjes worden opgeschreven en dat zijn de laatste punten waar je aan gaat werken.
Twee dagen later hadden we de Dress, het concert voor je familie en vrienden. Super om iedereen te zien, mijn ouders en broer+schoonzus waren er, en die zien het resultaat van een hele week hard werken.
De volgende dag ga je op tour. We hebben in totaal 9 concerten gegeven in Nederland, Engeland en Belgie. Dagen van slapen in de bus, je laatste toontjes doornemen met je mp3 en veel gezelligheid. Slapen in de kerk of bij een gastgezin, kortom je maakt van alles mee!

Check hier onder een filmpje voor een kleine indruk:

Continentals- inpakfase

Mijn avontuur komt steeds dichterbij. Morgen is de dag dat mijn ouders mij achterlaten in Rotterdam. Daar ga ik een week lang ploeteren om het hele concert voor te bereiden.

Op het moment ben ik bezig met het inpakken van mijn tas. Er moet een hoop mee (alles voor 3 weken lang) De afgelope tijd is mijn kleding kast steeds zwarter geworden. Voor het concert moeten wij helemaal in het zwart gekleed zijn, maarja om ongeveer 10 concerten in hetzelfde te staan lijkt mij ook geen pretje. Een stapel zwarte tshirts verdwijnt straks uit mijn kast naar de tas die klaar staat.

Altijd als je je tas inpakt komt het dichtbij. Voor een bepaalde tijd je kamer achterlaten, je ouders, je vrienden en voor mij ook het volleyballen. Je laat het allemaal achter in de hoop dat het er nog net zo bij staat als je terug komt. Dat alleen jij degene bent die door geleefd heeft, die even er tussen uit is geweest.
Ik vind het heerlijk om altijd weer thuis te komen.

Nu mag ik eerst drie weken gaan genieten, leren en van God getuigen.